Cihad Bölümü

Cihad Ve Mücahidlerin Faziletleri

Cihad Ve Mücahidlerin Faziletleri

Hadis No : 0975
Ravi: Osman
Tanım: Resulullah (sav)’ı dinledim şöyle diyordu: “Allah yolunda bir günlük ribat, diğer menzillerde (Allah yolunda geçirilen) bir günden daha hayırlıdır.”

Kaynak: Tirmizi, Fedailul-Cihad 26, (1667, 1664, 1665); Buhari, Cihad 73; Müslim, İmaret 163; İbnu Mace, Cih

 

Hadis No : 0976
Ravi: Fadale İbnu Ubeyd
Tanım: Her ölenin ameline son verilir, ancak Allah yolunda ölen murabıt müstesna. Çünkü onun ameli kıyamet gününe kadar artırılır. Ayrıca o, kabir azabına da uğratılmaz. (Tirmizi’nin rivayetinde şu ziyade mevcuttur: “Gerçek mücahid, nefsiyle cihad edendir.”)

Kaynak: Tirmizi, Fedailu’l-Cihad 2,(1621); Ebu Davud, Cihad 16, (2500)

 

Hadis No : 0977
Ravi: Fadale İbnu Ubeyd
Tanım: Her ölenin ameline son verilir, ancak Allah yolunda ölen murabıt müstesna. Çünkü onun ameli kıyamet gününe kadar artırılır. Ayrıca o, kabir azabına da uğratılmaz. (Tirmizi’nin rivayetinde şu ziyade mevcuttur: “Gerçek mücahid, nefsiyle cihad edendir.”)

Kaynak: Tirmizi, Fedailu’l-Cihad 2,(1621); Ebu Davud, Cihad 16, (2500)

 

Hadis No : 0978
Ravi: Enes
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Öğleden evvel veya öğleden sonra bir kerecik Allah yolunda yola çıkış, dünya ve içindeki her şeyden daha hayırlıdır.”

Kaynak: Buhari, Cihad 5, 6, 73, Rikak 2, 51; Müslim, İmaret 112-115, (1880); Tirmizi, Fedailu’l-Cihad 17, (1

 

Hadis No : 0979
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “(Müslüman erkeklerden) kim, Allah yolunda, ila-yı kelunetul-lah için, devenin iki sağımı arasında geçen müddet kadar savaşacak olsa cennet kendisine vacib olur.”

Kaynak: Tirmizi, Fedailu’l-Cihad 21, (1657); Ebu Davud, Cihad 42, (2541); Nesai, Cihad 25, (6, 26); İbnu Mac

 

Hadis No : 0980
Ravi: Muaz İbnu Cebel
Tanım: İçinden samimi şekilde Allah yolunda cihad yapmayı temenni eden bir kimse, bilahare ölse de, öldürülse de şehid sevabı kazanır. Kim de Allah yolunda yara alsa veya Allah yolunda -düşmanın sebep olmadığı- bir musibetle bile yaralansa bu yara, kıyamet günü, en büyük hali içinde rengi zaferin renginde, kokusu da misk kokusunda olarak gelir. Kimin vücudunda, Allah yolunda iken çıkan, iltihab gibi bir yara açılacak olsa bu da onun için şehidlik mührü olur.

Kaynak: Tirmizi, Fedailu’l-Cihad 21, (1657); Ebu Davud, Cihad 42, (2541); Nesai, Cihad 25, (6, 26)

 

Hadis No : 0981
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Allah yolunda yaralanan hiçbir yaralı yoktur ki, kıyamet günü, yarası kanıyor olarak gelmiş olmasın, bu kanın rengi kan renginde, kokusu da misk kokusundadır.”

Kaynak: Buhari, Cihad 10, Zebaih 31; Müslim, İmaret 103; Tirmizi, Fedailu’l-Cihad 21, (1656); Nesai, Cenaiz

 

Hadis No : 0982
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Allah Teala Hazretleri, Allah rızası için yola çıkan kimse hakkında: “Bu kulum, benim yolumda cihad etmek üzere bana inanarak peygamberlerimi tasdik ederek yola çıkmıştır, artık onu ya cennetime koymak yahut da ücret veya ganimet elde etmiş olarak, çıkmış olduğu meskenine geri çevirmek hususunda garanti veriyorum” diyerek te’minat verir. Muhammed’in nefsini kudret elinde tutan Zat-ı Zülcelal’e yemin olsun ki, Allah yolunda yaralanmış hiçbir yaralı yoktur ki, kıyamet günü, yaralandığı ilk günkü manzarasıyla gelmiş olmasın: (Yarası taze) kan renginde, kokusu da misk kokusunda olarak. Muhammed’in nefsini kudret elinde tutan Zat-ı Zülcelal’e yemin ediyorum ki, Müslümanlar’a meşakkat vermeyecek olsam, Allah yolunda gazveye çıkan hiçbir seriyyeden asla geri kalmazdım. Ancak onları hayvana bindirecek imkan bulamıyorum. Onlar da beni takibe imkan bulamıyorlar. Benden geri kalmak da onlara zor geliyor. Muhammed’in nefsi kudret elinde olan Zat-ı Zülcelal’e kasem olsun, Allah yolunda gazaya çıkıp öldürülmeyi, sonra tekrar hayat bulup gazada tekrar öldürülmeyi, sonra tekrar gazaya çıkıp öldürülmeyi ne kadar isterim!”

Kaynak: Buhari, İman 25, Cihad 2, 119, Hums 8, Tevhid 28, 30; Müslim, İmaret 103-107, (1876), (8, 119); Muva

 

Hadis No : 0983
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav)’dan bir gün sordular: “Ey Allah’ın Resulü! Allah yolunda yapılan cihada hangi amel denk olur?” “(Başka bir amelle)” dedi, “ona güç getiremezsiniz!” Soruyu soranlar ikinci ve hatta üçüncü sefer tekrar sordular. Resulullah her seferinde aynı cevabı verip: “(Bir başka amelle)” ona güç getiremezsiniz!” dedi ve sonra şunu ilave etti: “Allah yolundaki mücahidin misali gündüzleri ve geceleri hiç ara vermeden oruç tutup, namaz kılan, Allah’ın ayetlerine de itaatkar olan ve Allah yolundaki mücahide cihaddan dönünceye kadar namaz ve oruçtan hiç gevşemeyen kimse gibidir.”

Kaynak: Buhari, Cihad 2; Müslim, İmaret 110, (1878); Tirmizi, Fedailu’l-Cihad 1, (1619); Nesai, Cihad 17, (6

 

Hadis No : 0984
Ravi: Ebu Said
Tanım: Resulullah (sav)’a: “Ey Allah’ın Resulü! İnsanların en efdali kimdir?” diye soruldu. Şu cevabı verdi: “Allah yolunda malıyla canıyla cihad eden mü’min kişi!” “Sonra kim?” diye tekrar soruldu. Bu sefer: “Tenhalardan bir tenhaya Allah korkusuyla çekilip, insanları şerrinden bırakan kimsedir” diye cevap verdi.

Kaynak: Buhari, Cihad 2, Rikak 34; Müslim, İmaret 122, 123, 127, (1888); Ebu Davud, Cihad 5, (2485); Tirmizi

 

Hadis No : 0985
Ravi: Ebu Saidi’l-Hudri
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Size, insanların en hayırlısı ve en şerlisini haber vermiyeyim mi! İnsanların en hayırlısı o kimsedir ki, kendi veya başkasının atı sırtında ya da yaya olarak, ölünceye kadar Allah yolunda çalışır, insanların en şerlisine gelince o da, Allah’ın Kitabını okuyup (emir ve yasaklarına) riayet etmeyen kimsedir.”

Kaynak: Nesai, Cihad 8, (6,11-12)

 

Hadis No : 0986
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Size insanların en hayırlısını haber vermiyeyim mi! O, atının yularından Allah yolunda tutan kimsedir. (Hayırda) bunu takip edeni haber vermiyeyim mi? O da koyunlarının peşine takılıp (insanları) terkeden, koyunlarda bulunan Allah’ın hakkını da ödeyen kimsedir. Size insanların en kötüsünü de haber vermiyeyim mi! O da, Allah’tan isteyip, Allah adına vermeyendir.”

Kaynak: Muvatta, Cihad 4, (2, 445); Tirmizi, Fedailu’l-Cihad 18, (1652); Nesai, Zekat 74, (5, 83-84)

1 2Sonraki sayfa

Bu içerikleri de okumak isteyebilirsiniz

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu