Nisa Suresi ile ilgili Hadisler

Hadis No : 0559
Ravi: Ebu Miclez
Tanım: Kim bir müzmini kasden öldürürse cezası içinde ebedi kalacağı cehennemdir ayeti hakkında şöyle söylemiştir: “Evet, bu cürmün cezası budur. Ancak, Allah dilerse onun bu cezasını affeder.”

Kaynak: Ebu Davud, Fiten 6, (4276)

Hadis No : 0560
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Müslümanlardan bir grup, (gazve sırasında) sürüsünü otlatan bir kimseye rastladılar. Adam, onlara es-selamu aleyküm diyerek (İslami adaba uygun) selam verdi. Ama onlar adamı yakalayıp öldürdüler ve sürüsüne elkoydular. Bunun üzerine şu ayet indi: “Ey iman edenler: Allah yolunda cihada çıktığınız zaman (meselelerin) tam bir açıklanmasını bekleyin. Size (Müslümanca) selam verene, dünya hayatının (geçici) menfaatini arayarak, “sen mü’min değilsin” demeyin. İşte Allah’ın katında birçok ganimetler vardır. Evvelce siz de böyle iken Allah size lütfetti…” (Nisa, 94). İbnu Abbas ayeti okudu ve ayette geçen ve Nafi’ kıraatına göre es-selem olan kelimeyi es-selam olarak kıraat buyurdu.

Kaynak: Buhari, Tefsir Nisa 17; Müslim, Tefsir 22, (3025); Ebu Davud, Huruf ve’l-Kıraat 1 (3974)

Hadis No : 0561
Ravi:
Tanım: Tirmizi’den gelen rivayette şöyle denir: “Benu Süleym’den bir kimse, Resulullah (sav)’ın ashabından bir gruba uğradı. Adamın beraberinde sürüsü vardı. Gruba selam verdi. Ancak onlar: “Bu adam kendisini size karşı emniyete almak için böyle (İslamca) selam verdi. (Bu Müslüman değildir) dediler ve kalkıp adamı öldürüp sürüsüne el koydular. Sürüyle birlikte Resulullah (sav)’a geldiler. Ancak haklarında Cenab-ı Hakk vahiy inzal buyurdu.”

Kaynak:

Hadis No : 0562
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Resulullah (sav) Hz. Mikdad (ra)’a: “Bir kimse içinde yaşadığı kafirlere karşı imanını gizler, (sen karşılaştığın zaman) imanını açığa vurursa (sakın öldürme. Bu hayatını kurtarmak için mü’minim dedi, diyerek onu) öldürecek olursan (cinayet işlemiş olursun). Nitekim, Mekke’de iken, bir zamanlar sen de imanım gizlemiştin”

Kaynak: Buhari, Diyat 1

Hadis No : 0563
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Mü’minlerden özür sahibi olmaksızın (evlerinde) oturanlarla Allah yolunda mallarıyla canlarıyla savaşanlar bir olmaz (Nisa, 95) ayetini Bedir savaşına katılanlara uygulayarak şöyle demiştir: “Bedir savaşına gitmeyip (evlerinde) oturanlarla ona katılanlar bir olmaz” (Bu rivayet Buhari’ye aittir). Tirmizi’nin rivayetinde şu ziyade var: Bedir Gazvesi olduğu zaman Abdullah İbnu Cahş ve İbnu Ümmi Mektum: “Ey Allah’ın Resulü, biz amayız, bize bir ruhsat var mı?” dediler. Bunun üzerine şu ayet indi: “İnsanlardan özürsüz olarak yerlerinde oturanlar ile, mal ve canlarıyla Allah yolunda cihad edenler birbirine eşit değildir. Allah, mal ve canlarıyla cihad edenleri, mertebece, oturanlardan üstün kılmıştır. Allah hepsine de cenneti vaadetmiştir, ama Allah, cihad edenleri oturanlara, büyük ecirler, dereceler, mağfiret ve rahmetle üstün kılmıştır. Allah bağışlar ve merhamet eder.” (Nisa, 95-96).

Kaynak: Buhari, Meğazi 4, Tefsir, Nisa 18; Tirmizi, Tefsir, Nisa, (3035)

Hadis No : 0564
Ravi: el-Bera
Tanım: Mü’zminlerden oturanlarla Allah yolunda mallarıyla canlarıyla savaşanlar bir olmaz (Nisa, 95) ayeti nazil olduğu zaman Hz. Peygamber (sav) Zeyd (ra)’i çağırdı. Zeyd bir kürek kemiği ile, ayeti yazmaya geldi. Bu sırada İbnu Mektum gözlerinin ama oluşundan yakınıyordu. Bunun üzerine ayetin devamında özür sahipleri istisna edildi: “Mü’minlerden, özür sahibi olmaksızın (evlerinde) oturanlarla Allah yolunda mallarıyla canlarıyla savaşanlar bir olmaz.”

Kaynak: Buhari, Cihad 31, Tefsir, Nisa 18, Fezailu’l-Kur’an 4; Tirmizi, Cihad 1, (1670), Tefsir, Nisa (3034)

Hadis No : 0565
Ravi: Muhammed İbnu Abdirrahman
Tanım: Etbauttabiin’den Muhammed İbnu Abdirrahman anlatıyor: Abdullah İbnu Zübeyr’in hilafeti sırasında Şamlılara karşı gönderilmek üzere) Medine halkından askeri bir birlik teşkili kararlaştırıldı. Birliğe de yazıldım. Bu esnada İbnu Abbas (ra)’ın azadlısı İkrüne ile karşılaştım, durumu ona anlatmıştım. Bu sefere katılmayı bana şiddetle yasakladı. Sonra da şunu anlattı: “İbnu Abbas (ra) bana haber verdi ki: “Müslümanlardan bir grup (Resulullah (sav) devrinde) müşriklerle beraberdi ve onların sayılarını artırıyorlardı. Müşriklere atılan ok, bazan gelip onlardan birine isabet edip öldürdüğü oluyordu. Kılıç darbeleriyle hayatlarını kaybedenler de vardı. Bunun üzerine Cenab-ı Hakk şu ayeti indirdi: “Kendilerine yazık edenlerin canlarını melekler aldıkları zaman onlara: “Ne yaptınız bakalım?” deyince, “Biz yeryüzünde zavallı kimselerdik” diyecekler” melekler de: “Allah’ın arzı geniş değil miydi? Hicret etseydiniz ya!” cevabını verecekler, onların varacakları yer cehennemdir. Orası ne kötü dönülecek yerdir” (Nisa, 97).

Kaynak: Buhari, Tefsir, Nisa 19, Fiten 12

Hadis No : 0566
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: …Yağmurdan zarar görecekseniz veya hasta olursanız, silahlarınızı bırakmanıza engel yoktur. Fakat bütün ihtiyat tedbirlerini alın… (Nisa, 102) ayeti “Abdurrahman İbnu Avf (ra) hakkında, o yaralı iken nazil oldu” demiştir.

Kaynak: Buhari, Tefsir, Nisa 22

Hadis No : 0567
Ravi: Ya’la İbnu Ümeyye
Tanım: Ömer İbnu’l-Hattab (ra)’a: Ayet-i kerime’de: “Yeryüzünde sefere çıktığınız zaman, kafirlerin size fenalık yapacağından endişe ederseniz, namazdan kısaltmanızda üzerinize bir vebal yoktur” (Nisa, 101) buyuruluyor. Şimdi ise halk emniyet içerisinde, buna rağmen, sefer halinde niye namaz kasrediliyor (kısaltılıyor)” diye sordum. Bana şu cevabı verdi:”Senin gibi, ben de aynı şekilde merak ederek bu meselede Resulullah (sav)’ sormuştum. Bana şu açıklamayı yapmıştı: “Namazın kısaltılması, Allah’ın sizlere yaptığı bir sadakadır. Rabbinizin sadakasını kabul edin.”

Kaynak: Müslim, Salatu’l-Müsafirin 4, (686); Tirmizi, Tefsir, Nisa (3037); Ebu Davud, Salat 270, (199); Nesa

Hadis No : 0568
Ravi: Ümeyye İbnu Abdillah İbnu Halid
Tanım: Abdullah İbnu Ömer (ra)’e şöyle demiştir: ” Cenab-ı Hakk ayet’i kerimede: “Kafirlerin size fenalık yapacağından endişe ederseniz, namazdan kısaltmanızda üzerinize bir vebal yoktur” (Nisa, 101) diyerek (savaş ve korku halinde) kısaltmaya izin verdiği halde, seferde namaz neye dayanılarak kısaltılır?” İbnu Ömer (ra) şu cevabı verdi: Ey kardeşimoğlu! Bizler hep dalalette iken Reshulullah (sav) bize geldi ve dinimizi öğretti. Bize öğrettikleri arasında namazı sefer sırasında iki rekat kılmak da var” Nesai’de yer alan rivayet [Taksiru’s-Salat Fi’s-Sefer 1 (3, 117)] bu manadadır. Hadisin lafzen bu şekli Nesai’nin es-Sünenü’l-Kübra’da yer almış olabilir.

Kaynak: Nesai, Taksiru’s-Salat Fi’s-Sefer 1 (3, 117)